جعفر صابری/مترو در خدمت شما!

مترو در خد مت شما!

درست این جمله این است که : پست در خد مت شماست!

چرا که خیلی از خد مات را پست برای مشتریان انجام می دهد تا از سفر های درون شهری نیز کاسته شود البته در تهران و کلان شهر های ایران این خد مات را پیک های موتوری بر دوش میکشند .

اما داستان مترو چیست؟

کافیست مقداری پول برای خرید هر آنچه نیاز دارید و یا شاید نیازتان بشود  به همراه داشته باشید و وارد یکی از خطوط مترو شوید و به محض سوار شدن انبوهی از عزیزان دست فروش برای ارائه کالا های خود خدمت شما می رسند و ستون دست فروشها با چند کیسه و یا ساک که با خود حمل می کنند  مدام  راهرو مترو را طی  کرده و با صدای بلند و رسا به محاسن کالا های خود اشاره داشته و حتی برای نمونه  و یا تست نیز در اختیار افراد قرار می دهند البته این موارد بین خانم ها به روایت همکاران خانم ما بیشتر است!

دوست همکار ما از خانم فروشنده لوازم آرایش که در مترو دست فروشی میکند از رقم واقعی درآمدش سؤال میکند تا اگر شد از کار خبر نگاری استعفا و به شغل دست فروشی لوازم آرایش در مترو مشغول شود و با کمال تعجب متوجه میشود درآمد میانگین بین ده تا دوازده میلیون تومان سود حاصل از این تجارت بی دکه و مغازه است که بدون پرداخت مالیات و عوارض هر ماه نصیب این خانم دست فروش میشود.

 این که دست فروشی درست است یا غلط ،خود به تنهایی جای ساعت ها بحث و گفت و گو دارد؛ اما با توجه به کمبود فضای کافی برای مسافران واقعی خطوط مترو  حضور عزیزان دست فروش با آن همه وسیله و طی نمودن راهرو های مترو در حال حرکت بین مسافران ایستاده و یا نشسته بقدری زجر آور است که بیانش نیز باعث آزردگی خاطر می شود.

سؤال این است آیا مسئولین مربوطه جز گرفتن و تنبیه و یا توقیف کالای ایشان و یا ورود شان به داخل خطوط مترو کار دیگری به ذهنشان نمیرسد؟

بدیهیست معضل وحشتناک بیکاری بخصوص در بین جوانان باعث میشود به شرف و غیرت این عزیزان دست فروش که با این همه سختی حاضر شده اند این گونه امرار معاش نمایند تبریک گفت  و قدردانشان بود اما آیا این شایسته جامعه ای با فرهنگ و تمدن و ...است؟

آیا شایسته نیست  حالا که ما صاحب یکی از زیباترین و بهترین ایستگاه های خطوط مترو جهان هستیم و با این همه بار ترافیکی که مترو از دوش مردم و شهر بر میدارد فکر عاقلانه ای بنمائیم؟

 یادتان هست صاحب همین قلم در خصوص زیر گذر چهار راه ولی عصر تهران چه بیان نمود ؟ عرض کردم شایسته است که این زیر گذر برای جذابیت و استفاده بهینه اگر چند مغازه و یا سرویس بهداشتی و یا اتاق مادر برای شیر دادن به بچه و یا اتاق سالمند و ... داشته باشد بهتر است ، عرض کردم چقدر شایسته است حال که با کمبود فضا و زمین در  شهر تهران مواجه هستیم از این گونه فضا های زیر زمینی با بهترین شکل ممکن و بهره برداری از طرح های عالی معماری بهره مند شویم ؟ خوشبختانه  امروز این اتفاق در این زیر گذر افتاده اما از آنجایی که قبلاً پیش بینی های لازم نشده غرفه های دست فروشان و صنایع دستی روی میز  بر قرار شده و و متأسفانه  از فضای عبور عابرین گرفته شده است .

و یا در مقاله ای دیگر  با نام گل خر زهره که در تیر ماه 1392  انتشار یافت اشاره می شود تهران را اولین پارک شهری و یا عمومی  بنمائیم،کاری که شهر داری لندن به تازگی اقدام به آنجام دادن آن نموده و با حفظ درختان شهری و گسترش آن  سعی دارد تا لندن تبدیل به یک پارک شود! ما چه به سر همین چند هزار درخت شهری آورده ایم!

آیا این است اندیشه مدیریت شهری ؟

گویا در میدان ولی عصر نیز در چند طبقه ،این پروژه تا چند روز آینده افتتاح خواهد شد اما این بار با احداث مغازه های فرهنگی هنری و... اما یاران و عزیزان خوب خواننده گرامی از من گفتن، کافیست شش ماه بعد از افتتاح این مکان نیز به آنجا سری بزنید و خواهید دید که  راهرو های آنجا نیز مکانی برای فروش و ارائه کالا های دست فروشان شده است.

 اهل تهران خوب یادشان هست که در ضلع جنوبی میدان انقلاب پل عابر پیاده ای بود که شهر داری منطقه تصمیم به جمع آوری آن نمود چرا که یکی از پر فروش ترین مکانهای دست فروشان شده بود!

گاهی وقتها بد نیست مسئولین محترم در مسائل گونا گون که بعد ازتجربه ی سفر های خارجیشان بدست می آورند ابتدا به بومی سازی آن بیندیشند.

 مولا علی (ع) به عنوان یک مدیر و رهبر شایسته سالها قبل از مارکس و یا اساتید و اقتصاد دانهای بزرگ جهان می فرماید: اساس کار فرهنگی  حل مشکل اقتصادی مردم است! این تفسیر ساده ای از بیان آن بزرگواران می باشد که اگر مسئولین متوجه باشد می توانند مشکلات مردم را حل نمایند!

 در خصوص مترو نیز پیشنهاد میشود کمی منطقی و عاقلانه با قضیه برخورد نمائیم و بدانیم در هیچ شرایطی نمی توانیم دست فروشان داخل مترو را جمع آوری کنیم و بهتر است این مشکل را تبدیل به یک فرصت بنمائیم کاری که در بیشتر کشور های اروپایی نیز صورت گرفته و کم و بیش در بعضی از ایستگاه های مترو تهران نیز بدان توجه شده و آن اختصاص غرفه ای برای ارائه کالای این عزیزان می باشد .

کافیست مدیریت لازم صورت بگیرد و هر دست فروش فقط یک کالا را ارائه دهد برای نمونه لوازم موبایل و یا خوراکی در تمام ایستگاه ها غرفه ای یک متری پیش بینی شود و روزانه در اختیار این عزیزان قرارگیرد و حتی  ملزم به پرداخت اجاره هم شوند باور کنید هم اکنون بیشترین ضرر مالی را مترو تهران متحمل می شود چرا که بخش عظیمی از سرویس دهی رایگانش به همین عزیزان دست فروش است و فشار روحی وروانیش بر ای مسافران ...در صورتی که می تواند به صورت درآمدی ثابت و قابل توجه نیز تبدیل شود . هر غرفه برای فروش یک کالا و با یک شماره طوری که  خریدارن بدانند در تمام غرفه های شماره یک که در ایستگا ه های مختلف میباشد فقط یک نوع کالا ارائه می شود نه بیشتر و تنها یک فروشنده آنجا است درست به اندازه یک متر مربع فضا را اشغال نموده!

این که بگوئیم با این کار شهرستانی ها و روستائیان برای کار به تهران هجوم می آورند و یا فلان وزارت خانه یا سازمان با اجراء این موضوع دچار مشکل می شود ؛مباحثی است که چه بخواهید چه نخواهید اتفاق می افتد و بهتر آن است که مدیریت شود .

خوشبختانه این کشور، انقلابی، اسلامی نموده است و به فرمایش رهبر کبیر مان، انقلاب پا برهنه ها بوده و صد هزار بار شکر، مقام معظم رهبری نیز در کمال سادگی و درستی زندگی کرده و می کند و به شما مسئولین نیز مدام می فرماید که ساده باشید و ساده زندگی کنید و صادقانه با مردم برخورد نمائید و به اقتصاد و سازندگی کشور برسید!

اسلام، دین سادگی و درستی است کافیست به سیره پیامبر گرامی توجه نمائید که حتی در جلساتش نیز دایره وار می نشستند تا تازه واردی متوجه نشود چه کسی رئیس جلسه است و یا سادگی مولا علی (ع) که خود لباس هایش را وصله می نمود؛ اما برای غلام جوانش لباس نو میخرید این است اسلام و نگرش درست به دین ،باید این گونه با مشکلات مردم  جامعه اسلامی برخورد نمود نه تنبیه و توبیخ و تشر که چرا برای گذران زندگیت ناچار هستی از روستایی که آب ندارد و یا امکانات رفاهی لازم مانند مدرسه و یا در مانگاه به تهران برای کار می آیی ! چرا دست فروشی میکنی و چرا نان در میاوری!

زمان اندکی تا انتخابات پیش رویمان است و باز همین جماعت دست فروش و ساده زیست است که پای صندوق های رأی می آیند تا باز برای رفاه بیشتر، شما را انتخاب نمایند چقدر شایسته است شما نیز به رفاه ایشان بیندیشید انشاءا...و این اتفاق نمی افتد مگر اینکه برای نمونه هراز چندی شما نیز مانند همین جماعت ساده زیست با مترو سفر کنید ،بدون شک با توجه به تجربه ، تحصیلات تان خود نیز می توانید صاحب طرح های بهتری برای رفع مشکل هموطنانتان بشوید ...

 ارادتمند

 جعفر صابری